تبیین رابطه بین قومیت و جرم: یک پژوهش میدانی دربسترجغرافیایی

جرم و جنایت از پدیده های رایج در جوامع بشری می باشند. نرخ جرم  و جنایت و شدت و ضعف آن در جامعه انسانی، تابعی از وضعیت و کارکرد نهادهای آن جامعه است رشد لجام گسیخته جرایم در جوامع را بایستی بر مبنای شرایط ساختاری و کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حاکم بر آن تحلیل نمود. این مقاله که حاصل تحقیق نگارنده در خصوص «مطالعه و بررسی جرایم گروه های قومی در ایران اختصاص یافته، به صورت موردی در استان گلستان به اجرا در آمده است. این تحقیق به روش اسنادی و پیمایشی به اجرا در آمده است.جامعه آماری تحقیق را کلیه محکومان و مجرمان زندان های استان گلستان تشکیل داده اند و اطلاعات و داده های مورد نیاز با استفاده از تحلیل محتوای پرونده های محکومان و تکمیل پرسشنامه در بین460 زندانی جمع آوری شده و نتایج زیر به دست آمده است : 1- میزان جرایم تابعی از شرایط ساختاری است که گروه های قومی به آن تعلق دارند. 2- میزان و تنوع جرایم در بین گروه های قومی به یک اندازه توزیع نشده است به طوری که بیشترین میزان جرم در بین گروه قومی سیستانی و کمترین آن در بین گروه های ترک ملاحظه شده است. 3- اعتیاد قاچاق، مصرف مواد مخدر، قتل و سرقت اهم جرایم گروه های قومی در استان گلستان می باشد. 4- میزان و تنوع جرایم در بین گروه های قومی مهاجر به مراتب بیشتر از گروه های قومی بومی (محلی) است. این تحقیق نشان داده است که متغیرهای محیط اجتماعی در مقایسه با متغیرهای فیزیولوژیکی و روان شناختی، اثرگذاری بیشتری در افزایش نرخ جرایم در بین گروه های قومی دارند.